Rijsen&Rooxman, DeDikkeMuiz&Sjors ABOUT

Lineke Rijxman, Adelheid Roosen, Titus Muizelaar en George Groot, vier spelers met verweven levens en liefdes, onderzoeken in een speels ritueel de staat van de liefde en of het oog inderdaad de spiegel van de ziel is als je er genadeloos in kijkt.

HijDeDikke, verliefde zich ooit in HaarDeKleinste van de twee vrouwen. Daarna verliefde DeGrootste van de twee vrouwen zich in DeDikke. En zo ontmoetten DeKleinste en DeGrootste vrouw elkaar. En ZijDeGrootste van de twee vrouwen, ontmoette ooit ook DeOudste van de twee mannen, en houdt vanaf dat moment immer van hem. Op een dag ontdekten zij gevieren de schoonheid van de vraag. Of is het pijnlijk deze te stellen? Of te beantwoorden.

Dus daar zitten ze. Te luisteren. Stil aanwezig bij elkaar.
En daar beginnen we.

Lineke Rijxman is regisseuse en actrice. Ze studeerde aan de Toneelschool in Amsterdam en was 13 jaar lang verbonden aan Toneelgroep Amsterdam. In 2009 werd Lineke vast lid van het artistieke team van Mugmetdegoudentand. Na het ontvangen van de Colombina voor haar rol in Quality Time (2006), won ze in 2009, voor de rol van Hannah Arendt, de Theo d'Or. Verder was Rijxman onder andere te zien in talloze films en series. Vanaf het voorjaar 2020 is Rijxman te zien in de hoofdrol van de Mug-serie Koppensnellers, die vanaf 3 april door AVROTROS op NPO3 wordt uitgezonden.

Theatermaakster en artistiek leider van Adelheid+Zina Adelheid Roosen schuwt in haar theater- en filmproducties, geen enkel onderwerp: eerwraak, huiselijk geweld, (homo)seksualiteit in de Islamitische wereld, de Alzheimer van haar moeder, alles mag en móet in de openbaarheid. Haar initiatief voor Rijsen&Rooxman, DeDikkeMuiz&Sjors, kwam voort uit dezelfde behoefte van het niet schuwen, lust tot voortgang en handelend ontmoeten. Zij heeft vele prijzen op haar naam staan waaronder de Prosceniumprijs (1990 + 2012), de LPTW Gilder/Coigney International Theatre Award, en recentelijk, de Harper’s Bazaar Woman of The Year Publieksprijs (2019).

Titus Muizelaar belandt via de toneelschool in Maastricht, langs het Zuidelijk Toneel Globe, het Rotterdamse O.T., bij het progressieve Discordia, waar hij tevens de mede-oprichter van is. Voor Über die Dörfer, de eerste productie van Discordia ontving hij in 1984 een Arlecchino. Via het landelijke Toneelgroep Amsterdam, dat hij ook artistiek heeft geleid, het Antwerpse Toneelhuis en nog vele andere tussenstations streek hij neer bij Adelheid+Zina. Hier werkt hij als lid van het artistiek team aan de vele projecten die ontspruiten.

Van 1966 tot 1981 vormde George Groot samen met Anke Groot, Fred Florusse, Jacques Klöters en Pieter van Empelen de cabaretformatie Don Quishocking. Van begin jaren ’80 maakt hij talloze theatervoorstellingen. Hij schreef liedteksten voor o.a. Paul de Leeuw en Jenny Arean. Ook geeft hij les aan de HKU en de Academie voor Theater en Dans. George Groot en Adelheid Roosen maken al vanaf 1990 samen voorstellingen, waaronder hun theatrale openbare gesprek Hetty&George (2012). Voor Tergend langzaam wakker worden ontvingen hij en Adelheid samen met Marcelle Meuleman de Prosceniumprijs (1990).

Luk Perceval richtte in 1984 de legendarische Blauwe Maandag Compagnie op, waarmee hij Ten Oorlog maakte, wellicht een van de belangrijkste theaterstukken uit de Vlaamse cultuurgeschiedenis. In 1997 richtte hij in Antwerpen Het Toneelhuis op, en maakte daar vele internationaal gelauwerde voorstellingen. Sinds 2000 was Perceval vooral in het buitenland actief en ontving vele onderscheidingen, waaronder de Golden Mask Award. Sinds 2019 is Perceval aan NTGent verbonden als artist-in-residence.